Dromen zijn lange tijd een brug geweest naar ons onderbewustzijn. Vaak graven ze diep en raken ze het innerlijke heiligdom van onze emoties, angsten, verlangens en ambities. Als we ervan dromen bellen te blazen, zegt het onderbewustzijn: ‘Omarm de vluchtige aard van momenten.’ Het vertelt ons over de kortstondige schoonheid van het leven en de kwetsbaarheid van onze ambities.
Elke geblazen zeepbel vertegenwoordigt een aspiratie, een hoop, een moment van vreugde of misschien zelfs een moment van verdriet. In zijn voorbijgaande bestaan is een zeepbel zowel delicaat als mooi, net als de vluchtige momenten van ons leven. Het fluistert ons toe over de schoonheid van tijdelijke ervaringen en de vreugde die gevonden wordt in de eenvoudige scheppingsdaad.
Stel je een scenario voor waarin iemand zich in een uitgestrekte weide bevindt, terwijl de zon zijn huid zachtjes kust. Ze hebben een bellenblaasstokje in de hand en terwijl ze deze in de zeepoplossing dopen, beginnen ze bellen te blazen. Elke bel reflecteert het felle zonlicht en werpt regenbogen in alle richtingen. Deze droom resoneert in een situatie als deze met gevoelens van vreugde, vrijheid en verbinding met de natuur. De bubbels kunnen momenten van pure gelukzaligheid en tevredenheid betekenen, glinsterend in het zonlicht van de gelukkigste momenten van het leven.
In een andere omgeving blaast iemand bellen in een slecht verlichte kamer en kijkt hoe elke bel zweeft en knalt, terwijl het gewicht van de zwaartekracht ze naar beneden trekt. Hier kunnen de bubbels de hoop symboliseren die stijgt, maar die op uitdagingen of teleurstellingen stuit. Het zwakke licht duidt op de schaduwen die soms twijfels in onze gedachten zaaien over onze capaciteiten en dromen.
Beschouw nu de tegenovergestelde situatie, waarbij er helemaal geen bellen worden gevormd. De persoon doet zijn best, maar de oplossing lijkt op te zijn of de toverstaf is kapot. Dit symboliseert een gevoel van hopeloosheid, de angst om je dromen niet te verwezenlijken of een gevoel van stagnatie. Maar zelfs in dit scenario geldt de oorspronkelijke interpretatie. De afwezigheid van luchtbellen en de inspanningen om deze te creëren benadrukken de boodschap van de droom. Dit benadrukt de vluchtige en kwetsbare aard van onze dromen en ambities.
Dromen over het blazen van bellen lijkt veel op een kind dat speelt met een delicaat porseleinen speeltje. Het kind is vol verwondering en verbazing over de ingewikkelde details en de pure schoonheid van het speelgoed. Elke keer dat ze ermee spelen, gaan ze er met de grootste zorg mee om, wetende dat één verkeerde beweging het kapot kan maken. Het porseleinen speelgoed vertegenwoordigt de delicate aard van onze dromen en ambities.
Net zoals het kind gefascineerd is door zijn schoonheid, worden ook wij gefascineerd door onze dromen. Maar net zoals het porselein kan uiteenspatten met één verkeerde beweging, kunnen ook onze dromen uiteenvallen door onvoorziene uitdagingen. De handeling van het kind dat met het speelgoed speelt, en wij die de bellen blazen, symboliseert de handeling van het nastreven van onze dromen. Beide acties vereisen zorg, aandacht en liefde. Ze zijn allebei vervuld van verwondering, vreugde en soms teleurstelling.
Maar uiteindelijk is het de reis van het spelen met het speelgoed of het blazen van de bellen, net zoals de reis van het najagen van onze dromen, wat de ervaring de moeite waard maakt. De schoonheid ligt niet alleen in de bestemming, maar ook in de reis zelf. De droom zegt in wezen: ‘Koester elk moment, want het is zo delicaat en mooi als een bel, klaar om op elk moment te knappen.’
